Þú býr við lagarbrand
bjarglaus við fögru fossasviðin,
fangasmár, og nýtir lítið orkumiðin,
en gefur eigi,
á góðum degi,
gull við fossaband?
Vissirðu, hvað Alcan vann til hlutar?
Álverið þeirra of smátt, Alcoa er utar.
Hve skal lengi
draga, stjórnardrengir,
dáðlausir, að álvæða orkuland.
(Tilbrigði við Aldarmótaljóð Einars Ben.
SS©2003
Leggur lífsins kvöð,
í tilviljun og röð,
við teigum þann mjöð.
Brestir lífsins, boðaföll,
frá mönnum berast harmaköll,
– óma þungt í jarðarhöll.
En viljinn upphefur þann,
sem stefnir í betri mann,
vindinn sveigir í mátt,
og takmarkið í sömu átt,
brýtur verk, lýkur mynd,
byggir aftur, – sömu synd ?
Lífið færir þig örlítið nær,
og þú finnur máttinn,
sem fegurð ljær
og fullkomnun nær.
SS © 2002
Tíminn er vinur,
ungi maður,
hann er von þín og framtíð.
Von um frið og fagran heim,
tíminn er þinn
ungi maður.
SS © 1974