Category: Hugleiðingar um Gita

Hugleiðingar um Gita

6. Fyrirlestur
BAGAVAT GITA Kafli VI.

1. Kæru bræður mínir

Í síðasta fyrirlestri skilgreindi ég Yagna sem átrúnað á hina æðstu veru, og benti á hræðilegar afleiðingar hafa orðið af þeirri röngu hugarsmíð að hin æðsta vera sé persóna með hugsanir og tilfinningar eins og við. Saga mannlegrar illsku og þjáninga er ekkert annað en hin ýmsu stig þessarar persónugervingar og hefur aukið niðurgöngu allra þeirra skaðlegu afleiðinga, haturs, illgirni, öfundar, átaka og annarra slíkra. Þau eru illgresi í garði mannsins og kom í veg fyrir þroska mannkynsins og göngu þess að hinu mikla markmiði, sem hin fornu vísindi bentu á sem hið sanna markmið. Þetta eru einnig Rakshasas, þeir sem með flæði holds og blóðs, menga heilagar grundir Yagnia-Purusha og skaða framgang Yagna, sem voru undirbúnar af vedískum meisturum. Þessir meistarar eru hinir kosmísku umsjónamenn garðsins, eða Yagnar eins og ég hef kallað þá, sem vaka yfir og vernda framgang þróunar mannsins í öllum hringrásum. Góðir garðyrkjumenn fjarlægja illgresið þegar nauðsyn ber, með sama hætti birtast þeir á mótum heimstímabila og framkvæma það nauðsynlega átak að hreinsa út illan ávöxt mannlegrar þróunar og skapa þær aðstæður sem gerir þróuninni mögulegt að halda áfram á réttri leið. Þessir meistarar eru kallaðir ýmsum nöfnum í Purana ritum okkar, en þekktast er Bramhin.
Slíkur Bramhin er sagður vera mannleg vera sem lifir í eilífu ljósi með ótakmörkuðu afli sem hann notar í nafni Yagna-Purusha, og hefur enga löngun í andlegt ástand sem karma hans heimilar honum. Hann er það sem kallað er á sanskrit Akinchanapadaishee, eða sá sem ekki sækist eftir andlegu algleymi. Versin í Puruna sem lýsa slíkum Bramhinar eru svo fögur að ég freistast til að vísa hér í þau:

„Þessar Prakriti (eðlis) breytingar eiga sér stað alstaðar og er afstýrt og kæfðar, Bramhinn hefur föst tök á Akasa auði sínum verður Sidha (sá sem hefur náð fullkomnun) og flýgur úr Akasa sviðinu og úr líkama sínum. Hann er handan alls, en allt er huglægt innan seilingar hans. Hann er atma (sál) allra bhootams (frumaflanna) og er óséður þegar hann flýgur í akasa dýrð sinni fyrir allra augum, jafnvel fyrir augum Indra (konungi guðanna). En þeir Bramhinar sem eiga þátt í huglægri endurtekningu hins framborna OM, og eru lausir af öllu karma þó þeir vinni fyrir aðra, munu geta séð hann.“ Þið sjáið af þessari tilvitnun að hinir fornu meistara Bramhina dvöldu á sviði sem kallað var Akasa. Bramhinar eru þekktir að hafa verið hinir fyrstu af fjórum stéttum þegar Indland varð til, eru manneskjur eins og við, en á öðru stað á hjóli Maya (blekkingarinnar) og eru kallaðir Bramhins, vegna þess að innra ljósið er virkt sem gerir þeim kleyft að móttaka hin miklu hreinsandi áhrif sem stafa af frelsuðum Bramhins, eða Mahatmas, eða Nirmanakayas, allt eftir því hvað við viljum kalla þá.

2. Það segir sig sjálft að þessir einstaklingar eru hinar miklu hetjur og konungar sem sagt er að hafi verið á jörðunni á fyrri stigum núverandi hringrásar, og sagt var að allir líkamar, þar með bramhinar hafi verið valdir til þessara yfirstétta og fræddir um dulspekileg vísindi, eða hin sönnu Sankhya-Yoga rit. Þessi mikilmenni, eða Yagnar eins og ég hef nefnt þá, hafa enga dogma eða trúarbrögð og hafa ekkert að gera með fræðimenn eða fylgjendur trúarbragða, hversu hreinir eða heilagir þeir teljast vera í þessum heimi, þá eru þeir fastir í miklu neti blekkinga, sem gerir þá óhæfa til að móttaka sannleikann, hvaðan sem hann kann að koma. En trúarbrögð Bramhina eru vísindi náttúrunnar, frá hæstu sviðum til þeirra lægstu. Þeir rannsaka lögmál tilverunnar á öllum sviðum. Það sem þeir vilja er samvinna við náttúruna, eða framgangur Yagna-Purusha á rétta vegu. Ef þið lesið Rig-Veda án tónunar, sjáið þið lýsingu á ýmsum kosmískum þáttum sem vinna í Yagníska líkamanum, og Veda meistarar eru vitundarþáttur ýmsa krafta sem vinna fyrir kosmíska Yagnam (innra líf náttúrunnar). Það hefur oft verið sagt að að þessir meistarar séu þeir sem fyrst sömdu mantrömurnar og kenndu mönnum þær, en ég held að það sér ekki rétt og algjörlega úr í takt við Purana. Meistararnir eru fulltrúar helgivalda innra lífs náttúrunnar og hvert helgivald kann að samanstanda af þúsundum einstaklingum sem mynda hugmyndastraum þess helgivalds sem er einn kjarnaþátta kosmíska náttúruheimsins, Yagnam. Til að skýra þetta betur skulum við taka dæmi af einum þessara meistara, Bharadwaja, eins og þið vitið, ríkti yfir mikið af möntrum í Vedunum ásamt mörgum sona sinna.

Á einum stað í Vedunum eru gefnar vísbendingar eðli nokkra þessara meistara, þar sem sagt eða
Bharadwaja er fæðugjafi. Þessi staðhæfing er algjörlega fáránleg ef átt er við fæðu sem við neytum, en engu að síður taka margir indverskir vinir okkar þetta bókstaflega og dæma þessi gömlu rit eftir orðanna hljóðan. Fyrir þessum fornu meisturum var ekki aðeins átt við daglega fæðu, heldur um allt kosmískt efni sem í samsetningu og bindingu í eigin hringrás myndar allt form. Ef staðhæfing segir að blóð sé fæða, væri kjánalegt að ímynda sér það bókstaflega og gagnrýna það sem vitleysu. Vitleysan er því í heila gagnrýnandans. Fæða er næringarþáttur sem styður ytri hjúp birtingarinnar, og blóðið sem inniheldur næringuna og stuðning fyrir líkama okkar, er án efa einungis fæða fyrir hann. Á svipuðum nótum er næring kosmíska efnisins sem birtist í sýnilegri lögun. Það er þessi ferund sem ég kalla Yaníska líkamann. Ef þið hafið í huga að hver hlutur hefur þá þrjá þætti sem svara til upphaflegu þrenninguna, Nara, Nari og Viraj, munt þú ekki vera í vandræðum með að þekkja Bharadwaja sem drottinn, Dhyan Chohan, sem tengist kosmíska efninu. Með sama hætti eru meistarar Yiswamitra, Vasishta og aðrir sem ríkja yfir vedískum möntrum í stigkerfi Bramha-drottna eða Dhyan chohans, og falla inn í hugsýn náttúrutilveru, lærisveinar fjögurra ásjóna Yogi Bramha. Til að skilja þessa drottna, virkni þeirra og stjórn á því sem þeir ríkja yfir, er að þekkja Veda, sem er álíka og að vera Siddha, eða fullnuma. Engin okkar getur vænst þess að skilja Veda og skýringar á því í Purana ritunum á nokkrum mánuðum, en við getum verið sátt við að vinna í anda Mahatma ef mögulegt er og láta karma um afganginn.

3. Vinir mínir, þar er tími til kominn að við skoðum hinar ýmsu vedísku hátíðir, eins og þær eru kallaðar og framkvæmdar hér á Indland, og sérstaklega í okkar hluta. Þar sem þessar hátíðir eru tengdar grimmd
verðum við að afneita þeim sem algerlega fáránlegum. Við eigum ekki að læra þessa fórnarsiði af þessum grimmu Dikshitas og stunda þá, heldur að læra um kerfi Yagna eins og það var sett á fót af hinum fornu Yagnikum og hugmyndirnar sem að baki þeim eru. Í fyrsta lagi getum við skipt Yagna í tvo hluta, hin kosmíska og hinn einstaklingsbundna. Kosmíska Yagna er þróunarferill náttúrunnar í samræmi við kosmíst karma þegar mannkynið var á bernskuskeiði, og óhæft til að bjarga sér sjálft. Líta má á allar mannverur sem saklausa brjóstmylkinga í kjöltu minnar miklu móður náttúru, og hún noti alla kosmíska þjóna sína, hvern á sínu sviði, til að vernda börnin. Þessir sakleysingar hafa ekki eigin vilja og því var einn vilji— einungis vilji náttúrunnar, sem skipt var á milli nokkurra helgivalda sem vaka yfir þróunarþáttum náttúrunnar. Það má kalla það Swabhavic, (eðli innsta kjarnans) þróun einstakra kjarna hennar. Á sama hátt og blóðið frá hjartanu rennur eftir æðunum til ólíkra átta og skiptist síðan til ótölulegs fjölda smáæða, eins og náttúran skiptir sér í ótölulegs fjölda sjálfstæðra „vilja“ í framgangi þróunar sinnar, og hin mikla kosmíska Yagna verður heild einstakra sjálfstæðra vilja og athafna.

4. Það er eitt sem ég vil vekja athygli ykkar á. Þið kunnið að líta svo á að mannkynið sé enn á bernskustigi í heiminum, en það eru mikil misstök, því móðir náttúra getur ekki lengur borið ábyrgð á barninu. Staðreyndin er að heimurinn og mannkynið hafa áhrif hvert á annað í samferð sinni. Þið munið kannski að ég kallaði mannkynið heila Yagníska líkamans. Ef líkami barns þroskast samhliða heilanum og sjálfstæðar hugsanir verða meginþáttur lífsins þegar barnið vex til manns, á sér stað það sama á því stærra sviði sem við höfum verið að ræða. Skoðið seinni bók Secret Doctrine og lesið þar um stöðu manna er þeir voru án hugarþáttarins, Manas, eða amanaskas, og um þá miklu breytingu sem kom er þeir urðu sjálfsvitandi verur, fyrir tilstilli Pitrisa sem kallaðir eru Agnishwattas. Þið vitið vinir mínir að lífsferill manns skiptist í fjóra hluta fyrir lögmálagjöf Manusar, bernsku, upprifjun fyrri reynslu og náms, líf hjónabands og umönnunar, og tímabil sjálfsögunar og höfnunar. Þessi fjögur tímabil svarar til fjögurra tímabila þróunar mannkyns á jörðunni, og fjórskiptingar Yuga tímabilsins sem þekkt eru sem Krita, Dwapdra, Treta og Kali. Starf Agnishwatta Pitris í að breyta manninum í vitundarveru, var það stig sem kallað er Bramha-Charyam, eða bernskuskeið mannkynsins.

5. Þið vitið kannski að Bramha-Charyam þýðir bókstaflega að kyrja Vedur, að muna og endursegja texta Vedana í söngli var álitið mikil fórnfýsi (Yagnam) af okkar fornu vedísku heimsspekingur. Það er sannarlega rétt, að enginn verður vitrari af því að endurtaka vers þúsund sinnu eins og páfagaukur, ef hann kafar ekki niður í merkingu textans og íhugar hann. En engu að síður var slíkt minnissöngl mikið hjá Bramhin af gamla skólanum og af þeim sökum var þessi siður misskilinn og misvirtur af enskumælandi vinum okkar, sem einföld kyrjun texta Vedanna. Slík endursögn var mun mikilvægari, því hún var fyrsta af þremur miklum skyldum sem krafist var af Bramhinum, önnur skyldan við Pitri-Devas er að uppfylla skyldur sínar í hjónabandi í samræmi við lögmálið og þriðja skyldan var við Devana með ögun á heimsins gæðum, hugleiðingu og slíku. Fyrsta skyldan er skuld okkar við Bramha-drottnanna og er leyst með því að þylja Vedurnar. Um tilgang þessa siðar, er vikið að á fremur óljósan hátt í orðunum eða hinar eilífur Vedur haldast í birtingu með endurtekningu þeirra af Bramhinum. Slíkar endurtekningar skapa og viðhalda þannig birtingu upprunalegum hugmyndum Bramha-drottnanna. Þetta leyndardómsfulla efni vekur athygli okkar og spurningar, hvað sé að baki þessum skyldum sem hinir fornu lögmálahöfundar settu á lærisveina sína, og ég er ekki í vafa um að baki þeim sé meira en við getum ímyndað okkur í dag. Ef við leitum í Puranas og Itihasas (söguljóð) eftir tilvitnun um um hvernig birting fimmhyrningur hinna fimm tilvistarþátta kom frá hugsýn Bramha-drottnanna, og hvernig fimmhyrningnum er viðhaldið í birtingunni, munum við ekki vera í vafa um áherslu þessara fornu lögmálsgjafa á þessar vedísku endurtekningar.

6. Á Bramha-Charyam, bernskustiginu, væntir drengur þess að læra ekki aðeins að kyrja Vedurnar utanað, heldur einnig sastras (reglur og rit) og lögmál lífsins af andlegum leiðbeinanda sínum eins og á hinum hærri sviðum kosmískrar þróunar, það var á þessu stigi sem miklar sálir endurfæddust til að ganga meðal manna og innblása þeim grundvallarhugmyndir, sem myndu móta líf þeirra til enda þess tímabils. Arhat er kallaður Saptarshi Sthapanam —Sjö hópar innvígðra fullnuma, voru stofnaðir á jörðunni til að vernda og leiðbeina manninum á hinum minni tímabilum, og vera til staðar þegar þörf var á andlegri leiðbeiningu til manna. Einfaldar lífsreglur voru kenndar og mönnum kennt að lifa í samræmi, hver og einn fyrir annan. Öll lögmál kosmísks lífs voru kennd í stórum dráttum, og fyrir manninn voru lagðar niður nauðsynlegar Vedískar reglur fyrir hann- svo hann sjálfur gæti unnið í samræmi við lögmálin á jörðunni, í samræmi við hinn kosmísku lögmál.

Maðurinn er mótaður af náttúrunni í hennar líki og afli hennar er fengið í hendur þeim sem leiða mannkynið, Bramhinum var fengið frelsi til að nota hinar Vedísku formúlur, sem geta valdið breytingum á ethernum og mótað stefnu atburða. Í stuttu máli, valdur hópur manna var fengið mikið afl og ábyrgð í samræmi við hana; við öll getum gert kröfu um slíka mikla ábyrgð! En til þess vísa ég ykkur á bréfaskipti um dulspeki sem áttu sér stað. Á einum stað segir Meistari K. H. „Meiri og minni nemar verða að ganga brautir sínar og við sem berumst með hinum mikla straumi, getum beint einhverjum minni straumum þess og notað afl þeirra til góða fyrir mannkynið.“ Þessi vinna að beina straumum til góða fyrir mannkynið, eða mótun náttúrunnar, eins og ég kalla það, er nákvæmlega staða Bramhina. Það má kalla það stöðu Mahatma, meistara, en í Puranas er það kallað Bramhini, og ég hef því tekið það hugtak upp að nýju sem hefur fallið í gleymsku vegna þess hve okkur hefur hnignað, og eru orðin sjálfselsk og óandleg. Í þessu sambandi vil ég vitna í tvö Purana vers og mæli með að við íhugum þau.

„ Yagna, er þekking sem skapar hamingju í báðum heimum og er laus við alla grimmd. Það er upphaf Yoga og verður til í Karma, vedískri kyrjun, og í tilveruþáttunum (bhootas).

Sá sem öðlast þetta er sá sem þekkir Vedurnar og er kallaður vitur maður, Siddha, og er án efa mikill ávöxtur þess „.

7. Þetta val á útvöldum í Yagni úr mannkyninu, leiðir mig óhjákvæmilega að stéttarskiptingunni, sem hefur verið svo niðurlægð í okkar Hindu fréttablöðum –sem eru að endurtaka enska klerka. Stéttirnar fjórar sem aríska samfélagið var skipt upp í af hinum fornu heimsspekingum sem gættu samfélagið, gerðu það ekki fyrir þægindi heldur vísindalega nauðsyn til að ná sem bestum árangri. Þroski mannkynsins á hverju tímaskeiði, sem að sjálfsögðu þýddi þroski heimsins, fer ávallt saman. Það er aðeins mögulegt ef hann er í samræmi við lögmál Yagna-Purusha. Það sem líkami Yagna er samansettur af fjörum kröftum, efni, orku, tilfinningum, sál, skiptist mannkynið í fernt, Sudras, Vaisyas, Kshatriyas og Bramhins. Á þeim tíma sem hinar fjórar stéttir voru myndaðar, höfðu mannlegir einstaklingar ekki allir sömu karmísku eiginleika, þar sem einn hafði dauft andlegt ljós, en annar mikið, af ástæðum sem gefnar eru í Secret Doctrine. Það voru engar illar ástæður eins og gefið er í skyn í dag, sem leiddu til þess að þessara stéttarskiptinga. Heldur var það í samræmi við kosmísk lögmál og einstaklingskarma. Að ætla að illvilji hafi ráðið, er andstætt við verk þeirra manna sem hugsuðu og kenndu að vert var að lifa jafnvel á hæstu sviðum náttúrunnar og fórnuðu sér fyrir hina minni bræður.

Ef við beru þetta saman við velferð fjölskyldu, þar sem hinir eldri verða að gæta þeirra yngri og allir verða að taka að sér þau verk sem þeir eru best til fallnir, verðum við að gera ráð fyrir því sama í tilfelli alls mannkynsins, sem er í orðsins fyllstu merkingu, stór fjölskylda. Af þeirri ástæðu varð fjórskiptingin nauðsynleg í samræmi við eilíf lögmál þegar mannkynið kom á bernskuskeiðið, Bramha-Charyam, – með hugarorku sem gat mótað hlutskipti hinnar mannlegu fjölskyldu og hins mikla garð sem kallaður er Náttúra, þar sem fjölskyldan verður að lifa og vinna. Það má ekki gleymast að í náttúrunni og samkvæmt lögmálum hennar, hefur hærri staða meiri ábyrgð, og sannur konungur er þjónn fólksins. Yagnískt val manna og samhliða Bramhina stéttina, eins og hún var upphaflega, hafði hún minnst efnislegra gæða og mesta vinnuálagið. Sú stétt varð að gæta hugsana og athafna í samræmi við náttúrunnar, þeir sem tilheyrðu þeirri stétt urðu að gæta að hreinleika líkama og hugsana og ögun þeirra var slík að mig setur hljóðan. Í hnignunarástandi þessarar stéttar í dag, má spyrja hvar við finnum slíkan hreinleika meðal þeirra í dag?

8. Ef við snúum okkar aftur að ferlinu sem við köllum Yagna, má skilgreina það sem ferli þar sem einn eða fleiri eru staddir á tilteknu þrepi í hinu stóra hjóli náttúrunnar, og hreyfi hjólið þannig að ákveðin áhrif í ákveðna átt urðu til að framkalla ákveða sérstaka niðurstöðu fyrirbrigða. Þegar ég segi niðurstöðu fyrirbrigða, munu eflaust margir ykkar sem eru undir áhrifum vestrænna efnislegra hugsanna setja mörk við slíkrar niðurstöðu og hugsa „ o, þetta er ómögulegt. Það er mikil blekking að ætla Yagna að skapa yfirnáttúrulega niðurstöðu“. En ég segi við ykkur, að ef þið hafið þessa afstöðu, mun hin forna heimsspeki ekki verða ykkur til gagns, því slík afstaða lokar ykkur inn í þröngu hugarhelsi. Möguleikar náttúrunnar eru mun meiri en við getum ímyndað okkur og það er nauðsynlegt að losa okkur við þrönga fordóma til að skilja framgang Yagna. Ef þið hafið fylgt útskýringum mínum fram að þessu, ættuð þig ekki að vera í vandræðum með að skilja það. Það sem er kallað yfirnáttúrulegt er í raun algjörlega eðlilegt, og byggist á lögmálum náttúrunnar á hærri stigum hennar, en þekkjum ekki enn.

9. Frá þessari miklu áherslu sem hinir fornu Pourana heimsspekinga lögðu á munnlega endursögn á Veda, þið kunnið að álykta að hljóðið sé meginþáttur í hreyfing náttúrunnar. Hljóðið er fyrsti þáttur í birtingu fimmhyrningsins, þar sem það er eiginleiki Akas etersins og ég hef sagt að endursögn Veda er hin æðsta fórn og felur í sér allar minni fórnir sem leitast við að viðhalda reglu á hinum birta fimmhyrningi. Að áliti hina fornu heimsspekinga er hljóðið og framburður máls það sem kemur næst hugsun sem hæstur karmískur þáttur mannsins. Til að skilja þessa staðhæfingu, verður þú að rifja upp hugmyndina um hinn fínni heim sem liggur að baki og nærir vitsmunalega skynjun okkar grófa efnisheims. Efnisheimurinn er byggður upp af ýmsum efnisþáttum, eins er finni heimurinn byggður upp af ýmsum lífsmiðjum sem ganga undir nöfnunum Yaksha, Gandarva Kinnara, Uraga, Sarpa í Sanskrit ritum. Þær eru nefndar eftir almennum heitum Deva sem samsvara nöfnum frumefna í guðspekiritum. Af tengslum hins grófa og fínni heims má sjá að allur lífsferill á hnettinum okkar er háður starfi frumafla deva, sem aftur er undir leiðsögn hugsýnar stigkerfa drottnanna sem vaka yfir og gefa lögmálin fyrir þróun heimsins. Þessa deva má ekki aðgreina hvern frá öðrum, þar sem hver tekur á móti og gefur frá sér til annarra. Þannig er hvert frumafl, Deva, í Vedunum lofað sem hið æðra og stuðningur við allt annað sem og heiminn. Eldurinn er lofaður, vegna þess að hann gefur nauðsynlegs hita fyrir allt. Loftið er lofað vegna andrúmsloftsins sem gefur öllu líf o.s.f.

10. Ef við skoðum mannlegan líkama, er hann lífsheild sem Devar hafa gert sem eftirmynd allrar náttúrunnar. Eins margar breytur og eru í frumöflunum, svo margar eru breyturnar í líkamanum og taugamiðjur að stjórna þeim. Munurinn á milli skynfæra og útlima er vegna ólílra yfirráða þeirra Deva sem ríkja yfir þeim og sérstakra einkenna þeirra. Öll líffæri mannsins samsvara ytri heiminum og gefa þá sýn að hver hreyfing manns, í hvaða átt sem er, tengist ákveðnum frumaflaþáttum og því má líta á manninn sem miðju heims sem tengist öllu sem útgeislun hans nær til. Hann hreyfir náttúruna og náttúran hreyfir hann til baka, og þetta er karmað sem ýtir manninum áfram á hjóli lífs og dauða, í langri röð endurfæðinga. Ef maðurinn hreyfir náttúruna í samræmi við órjúfanleg lögmál hennar, til að tryggja hamingju núna og ávallt, tengist hann þáttum samræmis í heimi devana og þeir gefa honum hamingju þegar hann kemur aftur af himninum Swargam, gefa honum góðan líkama og því um líkt. En ef maður lifir ónáttúrulegu lífi, t.d. sem nautnamanneskja, gengst hann undir áhrif Rakshasas, eða skugga devana og fær í staðinn veiklaðan líkama í næstu jarðvist. Af hinum ýmsu karmaþáttum sem maðurinn mótar sjálfan sig með og umhverfi sitt, er hljóð eða tal mikilvægast, það að tala er að vinna í eternum, sem stjórnar lægri fern frumaflanna, lofti, eldi, vatni og jörð. Mannlegt hljóð, eða tungumál hefur í sér öll frumöfl sem þarf til að hreyfa mismunandi gerðir Deva og þau öfl eru að sjálfsögðu sérhljóðar og samhljóðar. Smáatriðin í hljóðfræðinni í tengslum við Devana sem ríkja yfir finni heiminum, falla undir hið sanna Mantra Sastra, sem að sjálfsögðu er í höndum þeirra sem kunna.

11. Hvert hljóð sem berst frá manni, gengur inn í ytri heiminn og hefur áhrif á hina ýmsu gerðir deva sem eru í eteríska líkama náttúrunnar, allt eftir eðli hljóðsins og frá hvaða líkamshluta mannsins hljóðið berst. Vedísk endursögn er því megin þátturinn í því ferli sem kallað er Yagnams. Þegar ég segi vedísk endursögn, megið þið ekki álykta að átt sé við einfalda páfagauks eftirhermu, heldur vitundarlega framborið hljóð með fullri þekkingu á tengslum þess við líkamann og náttúruna. Full þekking verður að vera fyrir hendi á hinum sjö aðferðum á framsögn, sem er kölluð venjuleg vedísk málfræði, Chandas. Þessar sjö framsagnaaðferðir máls eru hinir sjö straumar sem eru þeir sjö straumar sem devalífið skiptist í við uppbyggingu hinnar birtu náttúru. Þessir straumar samsvara hinum sjö gerðum deva og pitris sem til eru, og nákvæmur skilningur verður að vera fyrir hendi, áður en yagnískur ferill getur haft tilhlýðileg áhrif. Þessi staðreynd um þessa sjö strauma hljóðheima og tengsl við sjöskipta eiginleika birtingu náttúrunnar, var skilin af hinum fornu löngu áður en skráð saga varð til, til sönnunar eru margnefndar tilvísanir um það í Rig-Yeda. Í stórkostlegum óði til sólarinnar, segir fyrst í Vedu, eða „einn hestur kallaður sjö er byrði þín.“ Síðar segir , eða „sjö fákar (fæddir af hinum eina) eru byrðar þínar.“ Hið guðlega eðli sem gegnsýrir alheim milljóna sólkerfa, nær einnig til okkar sólar og allrar birtingar sólkerfisins, þannig er þetta eðli forsenda vaxtar, viðhalds og eyðingu okkar heims, og það eðli er einfalt Nadam, Om, í okkar yoga heimsspeki, og það Nadam, eða Om, sem birtir sig sem hinir sjö straumar. Hið óbirta birtist, eða fæðist. Þessir straumar eru hinir sjö sérhljóðar eða nótur, og þær hafa sérstaka tengingu við hinar sjö vedíski málsframsagnir. Í Vishnu Purana, lýsir Parasara þeim sem fálkum sólareðlisins. Nöfn fákanna og hinna sjö vedíku tónaflæða eru þekkt sem Gayatri, Ushnik, Thristup, Anustup, Brihati, Pankthi, og Jagathithe. Þessi flæði eru bústaðir hinna sjö náttúrudrottna, Atri, Bhrigu, Kutsa, Vasistha, Goutama, Kasyapa and Angirasa. Þessir náttúrudrottnar, eða Dhyan Chohans eru staðsettir í sjö heimum sem kallast, Bhoo, Bhuvar, Suvar, Maha, Jana, Thapa og Satyam, hin sjöskiptu þætti náttúrunnar.

12. Vinir mínir, nú þegar ég hef nefnt nokkra mikilvæga þætti, vakna margar spurningar sem tengjast persónum drottnanna, bústaði og starfi þeirra, og ég er jafn uppnuminn af þeirri staðreynd að ég veit jafn lítið sem fyrirlesari og þið áheyrendur um þetta. Smáatriði í heimsspeki hinna fornu getur sá skilið sem setur sig í samband við anda yagna, eða anda þess að fórna sjálfum sér í þjónustu við sína minni bræður og getur varðveitt hluta þess upplýsandi ljóss sem skín frá þeim til góða fyrir mannkynið. Þið vitið öll að ég er meðlimur guðspekihreyfingarinnar og vinn fyrir þau. Þessi skylda að halda fyrirlestra hér um efni sem tengist hinni fornu kenningum úr Pouranikas, er skylda sem ég hef sett á sjálfan mig, aðeins vegna þess að ég vinn fyrir guðspekina á sviði alheimsbræðralags og er óþreyjufullur um að grunnhugmyndir um tilvist manns og alheims verði afstaða sem flestra manna svo að þið getið allir skilið þær og þá nauðsynlegu vísindalegu staðreynd að þið gefið ykkur að því góða fyrir mannkynið. Svo að þið og mannkynið vinnið að bjartari dögun. Þið og kannski einhverjir Evrópumenn kunnið að líta á mig sem einhvern öfgamann gagnvart guðspekinni og yagna, en það er engin ástæða að tala ekki út um hvað mér býr í hjarta. Það eru nokkrar frelsaðar mannverur, eða Mahatmas, sem vaka og ríkja yfir hinu kosmíska yagna og hjálpa þroska mannkynsins í átt til þess mikla markmiðs sem liggur í fjarlægri framtíð. Þessir Mahatmas eru yagnar á hugasviði manna og vinna með hinni miklu bylgju sem dregur að strauma náttúrunnar og nota „ vökvaorkuna til góða fyrir mannkynið.“ Eins og lögmál vatnsstrauma sem ólgar og þornar í okkur í hringrás ársins, er sama lögmál sem ríkir í flæði orku á hugarsviði náttúrunnar. Þroskaferill mannkynsins hægir á sér á minni tímabilum, en þá taka þessir mahatmas á sig þá skyldu, með sérstöku átaki að efla hug mannkynsins við upphaf stærri heimstímabila. Þessir tímar sem við lifum núna eru einmitt slík tímamót og það er því skylda mahatma bræðralagsins að vinna með sérstöku átaki sem yogar á þessum tímahring til að efla hið góða í mannlegu eðli og gegn hinu dimma í mannlegu eðli sem einkennir tímabilslok fyrstu 5000 ára Kaliyuga, svo að þau áhrif muni verða huglægur þáttur í að hugga, efla hamingju og gott líf, þegar þetta tímabil gengur inní næsta 5000 ára tímabil.

Öll vinna í kosmíska garðinum og að uppskera í formi framfara, er nauðsyn fyrir mahatma bræðralagið til að stuðla að yagnam, svo að dimmir bólstrar mannlegrar fáfræði leysist upp og sálarþorsta verði svalað í hugarregni sem falli í jörð mannlegrar þróunar. Þetta hlutverk og byrði sem mahatma hafa tekið á sig, varð Yajamanan, eða sá sem stýrir Yagna. Í „Occult world“ segir að slíkur „fullkominn adept hefur gert sig að miðju sem geislar möguleikum sem skapa tengsl við tengsl um ómuna tíð.“ Þetta er nákvæmlega staða Yagnika, hvort sem hann vinnur á efnissviðinu til ná jafnvægi í efnisheiminum eða á hugajafnvægi. Eins og hver og einn ykkar Hindúa þekkir, eru ýmsar viðbætur við Yagni (fórnar) ferill áður en stórkostleg áhrif verða til og mikilvægast er það sem á að fórna. Dýrafórn mun ég ræða á næstu dögum og fáránleiki þess og ástæðan dregin fram. Yagna, fórnin í þessu tilfelli, er á hugarsviðinu og því sem á að fórna er eitthvað á því sviði, þ.e. hugmynd, hugsýn. Það ætti að vera eldur sem fórninni er boðin og sá eldur er eldur mannlegs innsæis. Það á að vera hreinsað smjör, ghee, sem fórnin var hreinsuð í og ghee er táknrænt sem mikil ást á mannkyninu. Það ætti að vera fórnarvöllur þar sem fórnin er færð, og sá völlur sé guðspekihreyfingin. Það ætti að vera fórnarprestur til að söngla Vedu, svo að góð breyting verði í Akasa og andlegt regn steypist niður, og presturinn væri guðspekingur.

13. Kæru vinir, þið getið allir brosað yfir þessari skringilegu kynningu á guðspekifórn, yagnam, en ég bið ykkur að halda aftur af brosinu og snúa hugar ykkar að því mikla átaki sem framlag guðspekinnar er. Allri orku tilverunnar hefur verið snúið að efnislegri hlið náttúrunnar og efnisleg þægindi sem stjórnast af líkama mannsins hafa margfaldast að gífurlegu umfangi. Allt mannkynið sýnist mér velta um í martraðarkenndri skynfæraheimsku. Ótaldar milljónir heimsins strita í leit sinni að heimsins gæðum sem haldið er að þeim af djöflinum. Í þessari miklu veislu sem hann bíður upp á, treður hver af annars skó og þannig verður allur heimurinn eins og dýr leitt til slátrunar sem djöfulinn stýrir sjálfur. Ógurleg öskur heyrast alstaðar, öskur sjálfselsku. Heimurinn, að minnsta kosti sá hluti Indlands sem ég hef séð, er í huglægu hnignunarástandi, minnir á líkamlegt meðvitundarleysi í kjölfar veislu. Mjög dauft er andlega ljósið í börnum þessa lands sem átti sér forna dýrð. Niður með fortíðina, öskra egóista nútímans. Niður með Manu, öskra uppreisnarseggir. Fornar villimannaaldir öskra skóladrengir okkar. Allt er falskt segja vedantistar okkar. Allt er þetta ein hlægileg dulúð öskra fræðimenn okkar. Haldið fyrir nefið og hættið að anda til að öðlast andlegt frelsi, mukti, segja strætisyogarnir. Sitjið þegjandi og hreyfingarlaus og sameinið ykkur teppinu, segja sanyasi okkar. Svipuð köll halda áfram hvarvetna. Þetta er suðupottur eitursvartrar sjálfselsku mannlegrar tilveru. Hinn eilífa sanna tilvist sem okkar breytilega tilvera byggist á, hangir á bláþræði og mannkynið reynir að slíta þann þráð og verða frjálst eins og dýr merkurinnar. Undir slíkum andstæðum kringumstæðum sprettur fram guðspekin, sem ætlað er að beina athygli mannsins eða einhverjum hluta manna, frá landi skugganna til lands hins sanna ljóss. Með eðlislægum viljakrafti Mahatma, sem er neðst í keðju hreyfingarinnar, hefur viðleitnin lifað af allar áætlanir til að kæfa hana á fyrstu stigum. Guðspekin er eins og lifandi afl sem hver og einn getur notað til að læra að þekkja sjálfan sig og heiminn sem þeir lifa í.
Samfélag sem hefur það að markmiði að dreifa sannindum hinna fornu Veda vísinda, er að gerast í Evrópu og Ameríku. Þúsundir hafa risið úr andlegu meðvitundarleysi í þeim löndum, ný viðleitni hefur hafist til að ná til þeirra sem enn hafa ekki vaknað. En hvernig er ástandið á Indlandi í viðleitni guðspekinnar. Við sjáum algera stöðnun í stað virkrar athafnasemi. Guðspekikenningarnar, sem er annað orð yfir vedísku ritin okkar, eru álitnar nýjar tennur eldri hugsýnar. „Þetta er allt Budhismi“ segja ofsatrúarmennirnir. „Orðið Amitabha er buddíst“ öskra bókstafstrúar vedaistarnir. En ef við förum rækilega í gegnum skrif H.P.B., er lítið af Búddisma í guðspekinni og hún er að sjálfsögðu ekki trúarbrögð, heldur lifandi félags sem er á almennu umræðutorgi þaðan sem við allir getum unnið að því að endurreisa hin fornu viskuvísindi eins og þið sjáið að þau eru. H. P. B. talar um sömu hluti og okkar forna heimsspeki Bramhina, á öðru tungumáli og á öðrum vettvangi. Nemi eins og ég er í heimsspeki Puranas og Itihasas, og einnig nemi H.P. B. hef dáðst af hinu algera samhengi þeirra beggja.

14. Ég bið ykkur vinir mínir og landar í nafni réttlætis, hversu lengi ætlið þið að hvílast eftir dögun guðspekinnar. Það er lögmál að þeir sem hafa meiri þekkingu þurfa að fórna sér fyrir þá sem vita minna og það er nauðsynleg skylda ykkar að rísa upp, og ganga í raðir guðspekinga og vinna að endurreisn að hreinleika hinna fornu vísinda. Í hlutfalli við vinnu ykkar, er ykkur hjálpað af Mahatmas, því mottó þeirra er er að hjálpa þeim sem eru hjálparþurfi. Þegar ég kallaði guðspekihreyfinguna lifandi samfélag, þá hafði ég þetta í huga. Sá sem gengur til lið, kemur undir vernd og áhrif Mahatma, og hversu lengi verða börn Indlands af slíkum hreinsandi straumum. Það er ykkar að segja til um það.

Hugleiðingar um Gita

5. Fyrirlestur
BAGAVAT GITA Kafli 3,

Kæru bræður mínir

Síðast reyndi ég að gefa ykkur hugmynd um merkingu orðanna Veda og Yagna eins og þau voru notuð af Pourana heimsspekingunum. Ég mun nú halda áfram og lýsa hvað fellst í orðinu Karma Yoga, en áður en ég held áfram, bið ég ykkur að taka vara á einu. Þeir ykkar sem hafið lesið skrif H. P. B. þekkið orð eins og, Nermanakaya, Dharmakaya og Sambhoga-kaya, Budha Bodhi og önnur slík. En þeir ykkar sem hafa hugsað um hvað ég hef sagt og mun segja, eru líklegir til að sökkva sér niður í að bera saman nöfnin í guðspekiritunum við nöfnin í Sanskrit, og það munu áreiðanlega valda talsverum ruglingi. Það mun koma í veg fyrir eða draga úr að miklu leyti ómetanlega kosti að lesa og skilja guðspekiritin. Þó að vandaður samanburður á mismunandi hugmyndaskólum kunni að rekast á við sumum kenningar sem nýlega hafa verið kynntar fyrir heiminum af H. P. B, er ég alveg sannfærður um að kenningarnar í okkar Purana ritum, og vil sterklega ráðleggja ykkur að fara ekki í djúpan samanburð milli þeirra.

Ein mikilvæg ástæða fyrir því er þessi — engin okkar hefur skilið til fulls H. P. B., eða hina fornu fyrirrennara hennar sem koma fram í Purana ritunum. Puranas er eins og þið vitið klædd í mjög dulin klæði, og til að skilja þau að fullu, er að vita allt, og verðum því mjög rugluð þegar við þekkjum hvorki upphaf né endi þeirra. Það er sársaukafullt að heyra mistúlkun eins og að 60,000 Rishis, miklar andlegar verur, sem kallaðir eru Balakhilyas, hangi í garðstrjám í einsetri Vasista, allir í mynd leðurblöku! Samt eru margir slíkir að gegna skyldum sínum í hinum ýmsu hlutum kosmosins, sumir giftir og eiga mörg börn, aðrir ógiftir um alla framtíð, og enn aðrir ógiftir en munu giftast í upphafi hverrar Yuga. Sumir þeirra holdgast í reiði, aðrir sem „sæt þolinmæðin sem ekkert getur raskað.“ Fjölmörg önnur dæmi eru nefnd í Puranas. Eins og þar, svo er í Vedunum. Einn er þríleggjaður, annar einfættur, sumir í vatni, aðrir í eldi, og enn aðrir í lofti. Svo hver af þessum meisturum er hægt að kenna við, segjum Nirmana- kayas, sem minnst er á í guðspekiritunum? Sá síðastnefndi er mannvera, en Rishis í Purana og Vedum eru vitundaþættir hina ýmsu afla í líkama Yagna-Purusha, og margir þeirra eru skapaðir til að ríkja yfir hinum ýmsum möntrum í Vedunum.

2. Nöfnin Nirmanakaya, Amitabha ofl. notaði H. P. B. til að útiloka nöfn úr Sanskrit af ásettu ráði. Leyndu kenninguna (The Secret Doctrine) er, eins og hún hefur sagt, ekki hægt að gefa heiminum að öllu leyti á þessu stigi, hún hefur því gefið útlínur þess á ensku og notað Sanskrits orðtök af nauðsyn. Ef hún hefði notað Sanskrit texta úr Vishnu Purana, án textans í heild hefði áhættan óhjákvæmilega verið mikil. Því þá hefði hin leynda kenningin þurft að upplýsa næstum öll smáatriði, að mínu áliti, í öllu safni hinna 18 Purana rita sem eru að öllu leyti dulfræðileg. Þeir sem gætu skilið og ferðast um allar víðáttur Purana, gætu einnig skaðað án nauðsynlegs siðferðis og stjórnunar á því afli sem liggur í þekkingu. Aðrir með minna vit myndu varanlega villast þar. Frumskógur Purana myndi fyrir þeim vera enn meiri flækja og jákvæð áhrif guðspekinnar fyrir Indland, sem enn eru lítil, myndu verða enn minni. Vegna þessarar ástæðu gaf H. P. B., það út sem hún taldi að hver og einn í heiminum gæti skilið sjálfur þær átrúnaðarhefðir sem hann væri í. Það sem H. P. B. skrifaði þarf að íhuga og skilja vel áður en þið lesið það á sama gamla mátann.

3. Ég vil ennfremur biðja ykkur að misskilja ekki orðið Bramhin sem ég hef notað. Ef þið hafið í huga ykkar eitthvað í líkingu við nútíma Bramhin sem lifir einungis fyrir sig, eru þið að miskilja orðið. Munið gamla orðatiltækið , eða það að Bramhin er verndari alls mannkynsins, og þá skilur þú, að baki orðinu er hinn sanni Bramhin, hreinn og óeigingjarn líkamlega, sálarlega og andlega. Í raun merkir hið helga orð Bramhin, þann sem er laus við allar aðrar langanir en að þjóna mannkyninu, eða þjónn mannkynsins í andlegri leit. Mannleg þróun er eins og gróðurinn í garðinum. Garðinum er skipt niður í ýmiss fræbeð , og bestu beðin eru Bramhinarnir, en þeir sem eru kallaðir Bramhinar í dag eru fræ sem vaxa í venjulegum beðum. Hinir glæsilegu ávextir sem einu sinni voru, hafa borist með þróunarhringrásinni til annarra þjóða, og ég trúi því að hinir mörgu óeigingjörnu verkamenn guðspekinnar í Englandi og Ameríku séu bramhinar í öðrum klæðum. Ég bið ykkur því að meðtaka öll þekkt orð sem ég nota sem tilvísun í hugmyndir, en ekki eins og þau eru notuð í dag.

4. Ég hef áður sagt ykkur að merking orðsins karma næði til kosmískrar þróunar. Það á einnig við um mannlegar athafnir, og mannleg þróun er drifafl mannkynsins. Karma má skilgreina sem afl sem verður til þegar mannlegar orkustöðvar verka á ytri heiminn, og gagnvirk áhrif ytri heimsins á manninn má kalla karmísk áhrif, og sýnileg niðurstaða sem verður af þessum áhrifum við réttar aðstæður má kalla karmíska ávexti. Lögmál Karma er einfaldlega lögmál virkni og gagnvirkni, og erfiðleikar margra ykkar að skilja það, er vegna vanþekkingar á eðli kosmískra og mannlegra tilveru og tengsla þeirra tveggja. Önnur ástæða er fyrir þeim erfiðleikum, er sú að við höfum vanist því að líta á alheiminn eins og hóp einstakra eininga sem hafi lítil tengsl hver við aðra, þó staðreyndin sé sú að alheimurinn er einn í eðli sínu en margur í birtingu, stígur niður úr samræminu á hæstu sviðum til meira ósamræmis á lægri sviðunum. Ef þið losnið við þessa erfiðleika með fordómalausum hugsunum og ástundun, neyðist þið til að viðurkenna kenninguna um Karma sem nauðsynlega lausn á ýmsum valdamálum í lífinu sem herja á okkur frá öllum hliðum. Efni Karma hefur verið gerð góð skil af ýmsum höfundum í guðspekihreyfingunni í ætt við skrif H. P. B. , þannig að ég hef lítið að bæta við þau, og mæli sterklega með að lesa það efni. Ég mun aðeins segja það sem þarf til að orðið Yagna eða Ijya skiljist, því á því byggir hugmyndin um Karma-Yoga. Í fyrsta lagi verðið þið að muna hvað ég sagði um Yagna-Purusha, eða sálarlíkama Náttúrunnar. Hinar fjórar Vedur standa fyrir Yagniska líkamann og hinum fernu kosmísku þáttum, efnislíkama, astral líkama, Prana og hugarþættinum.

5. Líkaminn er í raun ekkert annað en leið takmörkunar, sem hægt er að segja að sé ólík öðrum, en um leið sú sem allt byggir á. Hún er síðasti þátturinn í takmörkun hins kosmíska andardráttar. Takmarkanir astral líkamans, eða astral þáttarins í birtingu er kallað Bhooloka. Takmarkað afl sem færir sig á Pranasviðið, eða þegar sálin framkalla það sem nefnt er dauði, og líkami kemur fram sem þekktur er undir nafninu kama líkami, eða Sookshma — Sarira. Ég ráðlegg ykkur að forðast að nota síðara orðið Sookshpaa — Sarira, þar sem það þýðir einfaldlega fínni líkami og notað í þeirri merkingu í nokkrum Sanskrit ritum. Þegar orðið er notað í tengslum við Kamíska (astral/tilfinninga) líkamann, er að sjálfsögðu átt við fínna efni en efnislíkaminn og þegar við íhugum þá staðreynd að að hann missir samheldni og leysist upp í kamíska þætti þegar mannleg vera kemur sér fyrir í Devachan, (svið milli jarðlífa, ýmist kallað sálarsvið, himnarík, hreina landið) er okkur sagt af guðspekinni að Sookshma — Sarira deyi í Kama-loka (langanna/tilfinningasvið) og gangi inn í swargam (himnaríkis) íklædd Karana sarira (orsakalíkamanum), indverskir Veda nemar sem hafa heyrt mikið af Sook-shma og Bhoota — Sookshma verða reiðir og fljúga í guðspekinganna og öskra „Heyrið, hvaða bölvaða vitleysu er þessi maður predikar í nafni einshvers sem er kallað guðspeki.“ Árangurinn af þessu orðastríði verður að þessir Vedaistar verða óvinir kenninga guðspekinnar, en ef við nemum og íhugum, getum við sagt með hjartans gleði „sannarlega er þetta sannleikurinn sem ég hef leitað og allir ættu að vita.“ Þess vegna er áherslan á orð ekki æskileg, heldur áherslan á hugsun.

6. Ef við snúum okkur aftur að kamíska líkamanum, sem ég kallaði niðurstöðu af takmörkuðum andardrætti Prana. Ef við munum að Prana er í sínu sanna eðli, sá þáttur sem hringsnýst endalaust um hið mikla hjarta sem kallað er Narayana (hin hæsti guð), á tímabili manwantara ( hringtímabil), og felur í sér hugmyndina um hið hæsta, en einnig um lífið á hrísgrjónaakri, og ég þarf varla að taka fram að Prana sem ég vísa til, er sá þáttur sem snertir langanir og tilfinningar í mönnum og viðheldur líkama þeirra, ég kalla það Prana af þeirri ástæðu að Bhuvarloka, annað af okkar þremur sviða sem er hér til umræðu, og hver þrenning verður að hafa tilvísun í upphaflegu þrenningu, Nara, Nari Viraj, eða hugsun, hreyfingu og form, eða hugmynd, líf og líkama. Þau þrjú svið sem kölluð eru, Bhoo-, Bhuvar- og Suvar-loka, eru aðeins frábrugðin í áherslu á efninu, Prana og hugmynd. Hvað varðar eðli kamíska líkamann, getum við lært mikið af bók Sinnetts „Esoteric Budhism“, sem ég mun ekki dvelja við. Drifkraftur kamíska líkamans færist smásaman inn í andlega þátt mannsins og takmarkandi andardrátturinn fylgir því og myndar sálarveru, sem er ólík, en þó eins og aðrar sálarverur. Vinsamlega hafið í huga að eðli þess sem er kallað einsleitni, verður æ meira er við stígum ofar andlegu sviðin.

7. Það sem ég kalla andlegan þátt mannsins, er það sem er þekkt sem Swarga í Sanskrit ritunum, og verurnar sem þar eru, eru kallaðar Pitris, sem að sjálfsögðu merkir feður. Þessir Pitris eru gjarnan tengdir sem andstæður Devas í Puranas ritunum, og það hefur orðið til þess að margir hindúar og heimsspekingar líta svo á að Pitris og Devar séu á tveimur aðskildum sviðum lífsins. En þeir eru ávallt í tilvist saman, Devarnir mynda vitundina, en Pitris mynda formið. Þessi tvö eru tengd hugtök. Ef Pitris er vatn, þá er Deva eldurinn í vatninu. Ef Pitris er eldur, er Deva loginn í eldinum. Ef Pitris er loginn, er Deva vitundarþátturinn sem stýrir loganum og gefur loganum aflið til að lýsa upp heiminn sem þátt í vitund okkar. Frá hæst til lægstu sviða lífs, mynda Pitris hina hlutlægu þætti og Devar hina óhlutlægu þætti, og lífið sjálft er straumurinn, miðjan sem rennur í gegnum þá báða. Verið svo væn að hafa í huga að engin ruglingur má verða þegar við fjöllum um þessi tvö orð í rannsókn og námi okkar. Þessi þrjú tilvistarsvið kosmosins sem við höfum rætt, er til frekari aðgreiningar skipt niður í sjö svið, við getum skipt Devas sviðunum í þrjú og Pitris sviðinu í þrjú og lífsstraumnum sem miðsviðið, og litið á það sem puntinn þar sem Deva eðlið breytist í Pitris eðlið, eða að efri sviða er gert mögulegt að stíga niður á neðri svið, það óbirta verði hið birta.

8. Í þessu sambandi er rétt að upplýsa ykkur um að Devar og Pitris eru ekki endilega mannlegar verur á hærri sviðunum, heldur eru aflmiðjur sem mynda þann grunn fyrir sviðin í sínum tvöfalda þætti. Þeir eru kallaðir öfl í guðspekiritunum, en Devas í Sanskrit; það er staðhæft í Vedunum, að ef eldhuga Bramhin hafði lokið karma sín, dæi hér, gæti hann farið beint til himnaríkis, Swarga, eftir dauða sinn og verða étinn af Pitria. Það er að sjálfsögðu ekki svo að mannlegar verur bíði í himnaríki með opinn munninn og gleypi nýkomna, heldur táknar þessi einfalda staðhæfing að þessi nýkomnu eru íklædd Pitris efni sviðsins, úr því efni sem fylgir okkar grófa sviði. Þið verðið að muna að hin þrjú svið, Bhoo, Bhuvar og Suvar, eru þríein birting þess kosmíska grunnþáttar sem ég kallaði sálarlíkami Náttúrunnar, eða líkama Yagni.

Allur lífsferill á sviðunum þremur gerist í samræmi við lífslögmálið sem á uppruna sinn úr tilveru Yagna-Purusha, með rými fyrir frjálsan vilja manns. Allur þessi vaxtarferill kosmísks lífs er einn Yagna , og sá sem leysir úr sínu karma, viljandi vits og með þekkingu fyrir lífsvöxtinn, er Yagniki. Kosmískur vöxtur vex ekki eins og lítil garður sem er háður umönnun, engin Yagniki getur sagt náttúrunni til, hann getur aðeins fylgt þeirri leið sem mörkuð er kosmísku karma. Yagniki má líta á sem ræktanda í hinum kosmíska garði, en áður en rétta ræktunaraðferðin er mynduð, er afar nauðsynlegt að muna að Pindandam, eða smáheimsmaðurinn er nákvæm eftirmynd af Bramhandam, eða náttúru stórheims. Eins og stórheimurinn er mikill hópur lífs-iða sem skipast um sólkerfishjarta Narayana, er allur líkami manns með öllum sínum hlutum og þáttum, grófum og fínum, hópur lífs-iða um hið sanna egó mannsins —hærri hugann. Öll hærri sálarhugir; eru geislar í andlegri miðjusól og saman mynda þeir huga Yagna- Purusha. Þessir sálhugar geta verið hér eða á fínni sviðum, en engu að síður eru þeir hugar Purusha. Mannkynið, myndar hugarþáttinn sem þarf til þróunar á efnissviðinu og sem slíkt myndar erfiðasta karmað.

9. Þeir ykkar sem hafa hugsað um hin miklu áhrif hugsanna á Kama (langanir), og Kama á taugakerfið, og um taugahreyfingar á efnislíkamann, munu skilja hið mikla afl sem mannleg hugsun hefur á eðlilega þróun efnisheimsins. Manninum er ekki ljóst í daglegri beitingu hugarins, hvaða hlutverk mannlegur hugarþáttur hefur í líkama Yagni. Svo lengi sem þetta afl er nýtt til að styðja eðlilegan gang náttúrunnar og karma þess, eða í átt til þess sem áhrif fyrri þróunar leiðir það, er heimurinn í samræmi. Þá er ekki um mótstöðu að ræða og gangur náttúrunnar skapar gleði og fullnægju. Ef hins vegar Kama veldur spennu í tímans rás hjá manni, og vekur persónulegar langanir sem ekki eru í takt við einingaranda kosmískrar þróunar, byrjar ósamræmi að birta sig og náttúran setur álag á hjól hennar. Hver maður vill ákafur tína þá ávexti og éta sem hann æskir af hinu kosmíska tré. Allt sem setur álag á grein, lauf eða aðra hluta trés fær endurkast til baka. Heimurinn verður svið illsku og sorga, og menn hugsa um gott og illt án þess að hugsa um tilveru trés, þess sem ber alla mannlega ávexti. Það sem er kallað Eakshasa Bhavam, eða eigingirni, fær menn til að segja: „Hvað varðar mig um heiminn, ef ég fæ það sem ég æski.“

10. Þið þekkið öll að þetta er nákvæmlega það stig sem við öll stöndum í, hópur ótengdra eininga sem ekkert bindur sama, hver með nægar langanir fyrir sitt eigið og alveg í ósamræmi við lögmál náttúrunnar. Þessi hnignun er vegna kæfingar á fornu andlegum gjöfum Indlands, sem þekktar eru í dulspekinni, og það getur aðeins verið endurvakið, þegar hver maður á Indlandi getur hugað að vandamálum lífsins, og skilið hina fornu indversku heimsspeki og gert hana hluta af lífinu. Andi þess lífs er það sem ég kalla Yagna, og það orð er dregið af Yag,- að tilbiðja, og Yagna er tilbeiðsla til veru, eða hvert skylduverk til að þjóna tilgangi hennar. Ég held að ég hafi lesið tilvitnun í Isis Unveiled, um kristins öfgaprests, að Satan hafi náð sínum mesta sigri þann dag er menn neituðu tilvist hans. Ég held að við getum sagt það þannig: Satan náði sínum mesta sigri daginn sem hann fékk persónu sína og persónu óvinar síns viðurkennda af mönnum, því við sjáum að beinar afleiðingar hafa orðið af persónugervingu hins guðlega og efnisþáttunum, sérstaklega í þessu landi, Indlandi. Ég þarf ekki að dvelja við hina óhemju orkueyðslu í landi okkar í byggingu og skreytingu mustera, í að gylla musterisþök, í gerð gull- og silfurstytta fyrir tilbeiðslu okkar, í þeirri staðreynd að milljónir þjást í fátækt og vanþekkingu, og það er grátleg þörf fyrir skipulag menntunnar í anda guðspekinnar í tæknilegum stofnunum.
Allt þetta illa er hægt að laga, ef þið góðir menn, varpið af ykkur núverandi svefnhöfgi sem hnignun Indlands hefur sett á ykkur, og öðlist þekkingu á sálarfyllingu Arya heimsspekinnar og miðlið kjarna þess meðal fjöldans og auðugra manna. Þið verðið að hafa sem ykkar einkennisorð, einkennisorð okkar fornu Yagnika, að heimurinn er birting Bramham og til að gera gott fyrir heiminn í átt til hans rétta vegar er að þjóna Bramham, eða til létta karma Bramha.

11. Vinir mínir, það er staðreynd vegna þekkingar okkar, að við, lítill hópur guðspekinga, sem höfum notið hluta hinnar fornu heimsspeki gegnum vinnu H. P. B, höfum reynt síðustu ár að koma þekkingunni á framfæri til ykkar og gert ykkur að samstarfsmönnum í því verki. Við þekkjum það vel að til að skilja guðspekina, er að verða guðspekinemi, og því höfum við lagt okkur fram um að þið skiljið undirstöðuþætti fornu heimsspekinnar sem er kölluð Bramha-Vidya á Indlandi og guðspeki (theosophy) í Evrópu. Við höfum eytt öllum okkar frítíma til að nema verk Bramha-Vidya, allt sparifé hefur farið í útgáfu bæklinga og bækur um efnið og öll orka í að skrifa og halda fyrirlestra fyrir hindúa. Áhrifin eru, ef ég er ekki blindur, úr öllu samhengi við átakið, og mér er til efs að mús hafi nást við hreyfingu fjallsins. Ef það er einhver ástæða af hverju guðspekingar ættu að halda áfram vinnu sinni hér í þessu landi, að reyna að leiða milljónir sem hvorki vilja sjá eða heyra, sem stara á skugga sin með niðurlút höfuð, er það vonin í orðum H.P. B. í „Voice of Silence,“ „Munið ó þið, sem berjist harðast fyrir frelsi mannsins, hver misstök er árangur, og hver einlæg viðleitni fær uppskorið síðar.“ Þessi göfugu orð enduróma í eyrum okkar og gefur okkur hugrekki, sem ná sjaldan eyrum velmegnandi guðspekiáhugamönnum sem hafa ekki gefið sér nokkrar mínútur til að íhuga velferð lands okkar. Hversu lengi á þetta að vera svona? Hversu lengi á guðspekin að vera númer fimm eða sex á listanum, með ekkert afl til að efla siðferði og hug fólks umhverfis? Hversu lengi á þetta fólk að nota lungu sín til að fá almenning til að sjá mikilvægi hinna fornu Sanskrit verka með skynsömum hætti svo það falli að núverandi vitsmunaframförum og þau skilji að siðferði og andlegt líf er ekki nauðsynlegt vegna samfélagsins, heldur vísindaleg nauðsyn fyrir framtíðarvelferð okkar og fyrir kynþáttinn sem við tilheyrum.

12. Þetta eru allt spurningar sem þið verðið að svara sjálf, ef þið segið, ekki frekari bið, þá vinsamlega gangið í lið með okkur á pallborð guðspekinnar og vinnið að mætti í að þýða Sanskrit verk, til að skilja þau með hjálp guðspekirita sem þegar eru til staðar og til að gefa út bæklinga um hin mjög áríðandi hugmyndalegu grunnþætti okkar fornu vísinda svo þessir bæklingar nái til mikils fjölda lesenda og fái þá til að hugsa um það. Þessi hugmynd er alveg raunsæ, en aðeins ef við myndum félagsskap með sterkan fjárhag, kraft og einingu, en ef þessir þættir eru veikir og félagsskapurinn veikur, er hugmyndinni ætlað að vera einungis áfram sem hugmynd og þá er uppskeran lítil, í stað vellíðunar af því að hafa vakið athygli á tímans þörfum. Höfum í huga að ég og þú erum miðjur í líkama Yagna, sem berast um þróunarbylgjurnar. Staða okkar í þeim líkama er ákvörðuð af því hvernig við þjónum hinum kosmíska Yagnam, og sá sem ekki vill virkja mátt sin fyrir framför Yagna, er í orðum hins mikla fræðara Sri-Krishna, „syndugur maður, hvers líf er hvorki uppskera, né dauðinn tap“

Hugleiðingar um Gita

4. Fyrirlestur.

Kæru bræður

Efni þriðja kafla í Bagavat Gita, er það sem er kallað Karma-Yoga í Indlandi, orðið merkir Yoga sem byggt er á karma, eða athöfnum. Eins og ég hef áður sagt, þá eru nokkrir hugmyndaskólar í Indlandi, og þeir eru ólíkir hver öðrum í því að hver þeirra sérhæfir sig í einum af sjö þáttum hins eilífa, eða það sem er kallað hinn óbirti Logos. Heimsspeki Karma-Yoga skólans er efni sem er mjög mikilvægt og við verðum að læra að skilja merkingu orðsins Karma eins og það er notað í austrænni heimsspeki. Í leiðbeiningum Sri-Krishna um framtíðina, skilgreinir fræðarinn karma sem tilhneigingu skapandi byltingarkenndrar orku til að birta bhootas, eða koma tilveruþáttunum inn í birtingu. Því má líta á Karma sem það sem leiðir alheimsaflið, Sakti, sem mótar, viðheldur og eyðir heimunum á öllum sjö sviðunum. Það er viðurkennd staðreynd að það sem er gert einu sinni, hefur tilhneigingu til að endurtaka sig og staðfesta sig sem venju. Maður sem beinir hugsunum sínum í eina átt, aftur og aftur, mótar sjálfan sig á þann hátt að sömu hugsanir birtast aftur með tiltekinni hæfni, verða fullmótaðri. Sama gerist á öllum sviðum. Þessi tilhneiging sem festir sig sem venja, er það sem við köllum Karma. Tökum annað dæmi, krafturinn sem drífur pendúl frá einni endasveiflu til annarra má kalla Sakti, eða afl.

Tilhneigingin sem hefur orðið í aflinu til að hreyfa pendúlinn í einni átt frekar en einhverrar annarrar er hægt að segja að sé Karma pendúlsins, eða aflsins. Ef við víkjum frá þessu dæmi til hinna miklu þátta alheimsins, þá héldu hinir fornu heimsspekingar því fram að ferli sem er röð atvika, eins og öndun, hvirflun og blómstrun, sem hver og ein hefur sína minni atvikaröð, er stjórnað samkvæmt ákveðinni röð eða tilhneigingu sem þeir kölluðu Karma alheimsins. Karma er því lögmál athafna kosmískrar orku. Það er í raun áhrif sem eru eftir kosmískan andardrátt fyrri heimsþróunar.
Þessi áhrif er ekki hægt að rekja til neins eins upphafs, það sem við getum ekki vitað hvenær kosmísk orka kom til. Þróun alheimsins er því umfangsmikil spírall sem byrjaði í óþekktu upphafi og endar í óþekktum endi. Allar vangaveltur og rannsóknir einskorðast því við takmarkaðan hluta þess spírals, hlutans sem er innan andlegrar þekkingar þessara miklu sjáenda í sólkerfi okkar. Takmörkuð sviðsmynd án upphafs og endis, er avyaktam Sankhyas, eða hlutlægur þáttur hinnar andlegu sólar sem kallast Narayana.

2. Tökum avyaktam sem sjöunda svið birtingarinnar, það eru sex svið neðan við það sjöunda og það má segja að kosmosinn hefjist á sjöunda sviði og færi síðan orku sína niður á lægri sviðin, allt niður á fyrsta sviðið, það efnislega. Orkan gengur síðan aftur upp, frá sviði til sviðs, þar til hún nær sjöunda sviði aftur. Allan þennan tíma er kosmosinn í birtingu hversu háleitt sem form þess er, svo vinir mínir, þið megið ekki halda að pralaya þýði algera eyðingu bæði þess hlutlægar sem óhlutlægar hliðar náttúrunnar í sólkerfi okkar. Það er ekki í anda Pourana heimsspekinga okkar. Vyasa segir:

„Þegar þeim Bramha degi lýkur, ganga allir þessir heimar inn í hinn mikla Yoga Narayana, hinn mikla óbreytanlega Hamsa. Dauði þeirra á sviði Narayana er okkar fæðing, dauði og fæðing er sem sólris og sólsetur hér. „

Kosmosinn er því samansafn bylgja og hringhreyfinga á sjö mismunandi sviðum, þar til þau birtast á fyrsta, eða lægsta sviðinu, og vinna sig aftur upp til sjöunda sviðsins, eða norðurpól sem kallast avyaktam. Lægri helming þessarar sviða má kalla birtingasvið, og þau hærri svið ekki-birtingarsvið, frá okkar sjónarhóli, og samsvara degi og nóttu Bramha eins og það er kallað. Það má kalla hringrás dags Bramha, sem er lítil hluti aldarhringrás Bramha, þ.e. 100 árum hans. Ég mun ekki fara í samanburð á stærri og minni hringrásum og draga ykkur inn í það sem þið gætuð kallað smámunalegar vangaveltur. Hringrás Bramha dags er næg í bili og komum því að þróunarsviðinu, Bramha, sem er kallaður í Veda ritunum hinn fyrsti Jiva, lifandi efni. Allt samræmi í mismunandi orkugerðum hinna sjö grunnefna sem mynda sjö birtingar í heiminum okkar í réttri röð, er stýrt, ef svo má segja, af áunnum venjum, eða á einföldu máli, af lögmáli kosmísks karma. Þessu er lýst í Puranas í yfirlýsingu um að Bramha hafi skapað alla bhootas (tilvistarþætti) í samræmi við karma sem var skapað af þeim í fyrri kalpas. Karma er því æðsti meistarinn sem gefur lögmálið sem drífur kosmíska þróun. Þetta lögmál er tæknilega kallað Dharma í Sanskrit ritum, og sá sem fylgir kosmísku karma í þroska sínum, er sá sem gengur veg Dharma.

3. Frá þeim sjónarhóli sem ég hef rætt um Karma, sjáið þið að ekkert hinna hæstu andlegra sviða er utan áhrifa hins karmíska hjóls og þegar sagt er í Sanskrit ritum og jafnvel í Bagavat Gita, að menn fari yfir hið karmíska haf, verðum við að skoða það frá öðrum sjónarhóli. Þeir sem sagðir hafa náð að vera utan hins karmíska hjóls, hafa aðeins gert það á öðru hjóli en því sem nú snýst. Kosmosinn snýst ekki í sama farinu alla daga Bramha, heldur gengur til hærri og hærri stiga sem það uppfyllir markmið sín.

Þeir sem hafa verið í hvíld á andlegu stigi fyrri tíma, munu á einhverjum degi í framtíðinni þurfa að stíga aftur á hið karmíska hjól, kannski sem refsing fyrir að hafa vanrækt miklar skyldur um aldir. Kannski munu einhverjir lesendur mína hafa aðra sýn á þá sem leita uppljómunar í Nirvana og aftengja sig hugsun og athöfnum frá öllu í hinum birta heimi. Hið þekkta orðatiltæki „hann snýr ekki aftur, hann snýr ekki aftur“ mun koma upp í huga þinn og þú segir við sjálfan þig „0, þessi maður talar gegn okkar Srutis (allar Vedurnar) og ber á borð fyrir okkur einhverja nýja hluti úr Guðspekinni“. Vinir mínir, ég spyr ykkur á móti, hvernig munið þið þekkja sannleikann, hvaðan sem hann kemur, ef hann er ekki velkominn. Okkar rit eru ónothæf ef við leyfum kreddukenningum núlifandi Adwaita og fyrirrennurum þeirra sem voru uppi fyrir nokkrum öldum, að ráða huga okkar. Enginn hina fornu heimsspekinga lét sér detta í hug að setja eðlilegum athöfnum skorður, eins og þeir í dag reyna að gera. Ef þú lest hvaða Purana rit sem er, með opnum huga og hæfilegu umburðalyndi gagnvart venjum og siðum í ritum Purana, eða þróunarheimsspeki, muntu finna að hinir ýmsu meistarar sitja á mismunandi stöðum og hugleiða hver séu tilgangur kosmosins.

Þú munt einnig finna Bramha, eða þróunarlögmálin persónugerð, segja að hann viti ekki hvert sé lokamarkið og hann framkvæmi Tapas (hugleiðslu/sjálfsaga) til að finna það út. Í ljósi margra slíkra játninga af þessu tagi, er það einfaldlega fáránlegt að segja „þar, þar er nirvana, áfangastaður þaðan sem enginn ferðalangur snýr til baka.“ Jafnvel án þess að vitna í ritaðar heimildir um efnið, virðist mér það misstök að tala um eilífa hvíld í óendanlegum alheimi, andstætt gangverki lögmálum hans um virkni og óvirkni, og sem gengur frá hæstu himnum til lægstu djúpa. Allar nirvana sem talað er um, jafnvel af mestu hugsuðum, eru aðeins skiljanlegt fyrir mér ef þau standa fyrir einu óvirku tímabili, einnar nætur af allri æfi Bramha. Eins og maður vaknar að morgni eftir nætursvefn, ætti sama að eiga við um þá sem fara í lengri hvíld á hærri sviðum, að þeir vakni endurnærðir þegar nýtt tímabil byrjar. Það hærra svið getur verið á hæstu sviðum sem hinir mestu sjáendur þekkja.

4. En þú getur spurt hvort það sé ekki til það svið sem aldrei sé snúið frá, og þeir meistarar sem töluðu um slíkt svið hafi eitthvað fyrir sér. Svar mitt við því er að það er ekki mögulegt að nirvana eða Moksha í okkar Vedu sé með þessum hætti. Svifasein skjaldbaka verður einhvern daginn að sigra svefninn; hérinn eða hver önnur vera sem sefur svefninum langa verða einhvern tíma að losa hann. Við getum hinsvegar hugsað okkur það ástand hjá veru sem hefur þroskaðist lengi með þróun kosmosins og er mun lengra kominn í þroska en venjulegur maður. Slík vera með sjálfsvitund eins og Sri-Krishna, verður samkvæmt lögmálinu að vinna fyrir hinn þjáða mann. Slíkar verur eru allir Muktats (upplýstir) í sjálfum sér, en eru Badhas (bundnar), þar sem þeir vinna á andlegu hlið Karmahjólsins og snúa því til góða fyrir manninn. Þeir eru til fyrir heildina og geta ekki slitið sig frá henni. Í raun er það markmið Sankhya-Yoga og við verðum að viðurkenna að það er ekki staður fyrir eilífðar hvíld í nirvana.

Skoðum hvað H. P. B. segir — „Vitum að að straumur þekkingar ofurmanna og Deva-visku sem hefur náðst, verður að beina frá sjálfum þér eftir brautum Alaya (upplyfta) áfram til annarra. Þekktu hina leyndu leið, hið hreina vatn verður að nota til að milda salta hafsins öldu ,-hin mikla hafsjó sorgatára manna.“ Vinir mínir, ef þið hugleiðið hvert orð í þessari tilvitnun, munið þið skilja markmið Sankhya- Yoga— markmið sem Pourana meistararnir settu, og getur ekki orðið háleitara, en er hins vegar ekki minnst á hjá Adwraitum í dag. Pourana heimsspekingarnir viðurkenna ekki annað en hver sannur Mukti, þjóni Yagna-Purusha og það er mjög mikilvægt að skilja hvað er átt við með Yagna-Purusha, til að skilja þýðingu Karma-Yoga, ég mun því fara nokkrum orðum um það.

5. Ég hef þegar nefnt að Yagna eða Yagna Purusha, er hin fínni hlið náttúrunnar. Í þessu sambandi get ég upplýst ykkur um að okkar fornu heimsspekingar litu alltaf svo á að hinir þrír þættir náttúrunnar færu saman í birtingu og þá má kalla, efni, orka og vitund. Evrópskir vísindamenn efnisvísinda sem vilja með aðferðum sínum skilja til fulls uppbyggingu efnisorkunnar, munu komast að því að atóm er orkumiðja. Líkami getur ekki verið til án tiltekins magns atómorku. Atómið, eða atómkjarninn eins og ég vill kalla það sem kosmosinn er byggður á, er í raun hvíldarástand miðjuaflsins í virkni sinni að öðrum enda athafnar sinnar. Orðið afl er ekki mjög merkingarfullt, ég vil frekar segja andardráttur eins og það er nefnt í Vedískum orðaforða, -að kosmísk öndun, eða Vayu, eða loft er miðjan sem allt er hengt á. Þessi öndun er lífsorkan og má hugsa sér sem sveiflu á milli tveggja póla,-þess birta og óbirta, efnis og vitundar. Vinir mínir, lítum ekki svo á að þegar andardrátturinn nær efnis-pólnum, að vitundinn hverfi, eða öfugt. Hvar sem andardrátturinn vinnur, eru allir þrír þættirnir til staðar og virkni beggja hliðanna. Eins og sagt er þar, er kosmosinn ein mikil vitund með margar aðgreiningar eins og eru í vetrarbraut hins Mikla atóms. Þannig hefur hver efniseind í alheiminum vitundarstig sem sýnir sig í dýraforminu, frá svampdýri upp í manninn, hugmyndin um að sandur hafi vitundarþátt , er ekki svo erfitt að meðtaka.

Ef þú hugsar þér að stíga niður frá þinni miklu vitund, til þeirra marka sem ég kalla autt mistur, má vera að þú sért á tilfinningasviði plantna sem er þeirra vitund, og ef þú ferð skrefi lengra, kemur þú að að ríki steinaríkisins, sem má kalla sofandi kjarna plönturíkisins. Jafnvel eðlisfræðingar sem tengja eðlisfræði við þróunarheimsspeki er tilbúnir að viðurkenna að öll náttúran búi yfir einhverskonar vitund. Það er ómögulegt fyrir ykkur að skilja ykkar eigin fornu heimsspeki ef þið aðskiljið þessa þrjá þætti hvern frá öðrum. Ef við berum þetta saman við sjö þætti, gerum við ávallt ráð fyrir allir sjö birtist sem heild. Hinir fornu líktu Samara, hina raunbirtu náttúru, við tré. Hið eina er rótin, og hin mörgu er greinar og lauf tréðsins. Ræturnar draga orkuna úr jarðveginum og skila henni í greinar og lauf, það sama á við að hver kosmísk rót hefur í sér 3 , 7 eða 49 svið og undirsvið kosmískrar tilveru. Þannig hefur allt samsvörun, hið efra sem neðra. Því stærra sem mengið er í trénu, því nærri er það rótinni. Það er í þessu samhengi að svið kærleiksverka sem unnin eru öðrum til góða, eykur andlegan þroska gerandans. Ég er ekki í þessu sambandi að lofa guðspekisamfélagið þar sem þið þekkið það, jafnvel þó margir ykkar komi ekki með útrétta hönd og vinnið með okkur.

6. Ef þið samþykkið að allur kosmosinn er mikið kerfi fagurlega og haganlega niður raðað og birtist á atómíska grunni, verðum við að viðurkenna að baki sýnilega þættinum og verkinu sem heldur því gangandi, hlýtur að vera finna gangverk sem samsvarar andardrættinum og samanstendur af því sem við köllum orka-efni. Það að auki hlýtur einnig að vera vitundarþáttur kosmosins. Það efni er að sjálfsögðu okkur hulið og er
lýst í Puranas, sem hið meira Tejas, eða hreinn logi. Þessir þrír þættir eru Bhoo-loka, Bhuvar-loka og Swarga-loka, sem samsvara Sthoola Sarira, Sookshma Sarira og Karana Sarira kosmosins. Hliðstæða Sookshma í kosmosinum er það sem má kalla líkami Yagna-Purusha. Það er brunnur alls lífs og allrar orku sem kemur í birtingu á heilum degi Bramha. Þessi þríeina flokkun er ekki nægileg, Pourana heimsspekingarnir komu á sjöfaldri flokkun, og það má hafa gerst með því að deila hinum sýnilegu þáttum í þrennt og halda miðjuþættinum óskertum. Miðjan sem líf hins birta kosmos sem sveiflast í átt að hinum ósýnilegu sviðum, er það sem er kallað Kama í guðspekiritum. Þið hindúar þekkið orðið, Prajapati, eða skapandi andi sem var fyrst knúin af Kama. Þetta kama, og lífið sem það þroskar, er eteríski líkaminn, líkami sem er mótaður úr lífrænu lífi og grófu formi, eða grunnur þess sem allt hvílir á, form sem guðspekin kallar hin lægri ferund. Hún er undir stjórn hærri þrenningar, eða þremur þáttum vitundar — Manas, Budhi og Atma. Samkvæmt þessari sjöskiptingu er Yagna-Purusha vitsmunirnir sem þroska hið lífræna efni kosmosins og ríkja yfir kama-líkamanum.

7 . Þið verið að muna að allur þróunarferill í náttúrunni á sér stað í líkama Yagna (sem er skapandi eldur). Öll pralayas, hvíldartímabil, eru eðlileg viðbrögð líkamans sem hann stígur upp á næsta stig eins og öll sköpun, þó það sýnist eins og ganga til baka. Þróun gengur ekki í hringi, frá einum punti í hring til þess sama, heldur í spíral, ella yrði engin framför og þróun í náttúrunni. Vinir mínir, við verðum að muna að ekkert getur gerst á sviði afleiðinga, sem ekki hefur áður birst á svið orsaka. Þetta er mjög víðtæk yfirlýsing, og ekki við hæfi að útskýra hér og nú til fulls, sem krefjast sannanna, rökræðna og greiningar.

Fegursta lögmál samræmis sem gerir rannsakanda náttúrulegra fyrirbrigða orðlausan, er lögmál samræmis sem leiðbeinir lífsferli Yamaíska líkamans. Lögmálin sem stjórna meiri og minni hringrásum og tímaskeiðum, þar sem áherslan er á þróun ýmissa þátta í kosmosinum, þar sem hver þeirra ræður á tilteknum tímaskeiðum og aðrir þættir vinna með hinum ráðandi þætti, og minna þannig á mikið tónverk og því er talsvert til í því þegar sagt er að að náttúran syngi, þetta kæru vinir er gott að íhuga. Það er ekki einungis haft eftir grísku heimsspekingunum, heldur er að almennt orðatiltæki á Indlandi að saraswati syngi stórkostlegan söng. Við sjáum gjarnan myndir af Saraswati með Vina (strengjahljóðfæri) í annarri hendi, Vina hefur sjö strengi og Saraswati er eiginkona Bramha, eða orkan sem gætir útþensluþróun Bramha. Söngur náttúrunnar er sagður vera þekktur af Mahatmas (meisturum) sem hafa tekið á sig þá skyldu að birtast í upphafi hvers Yuga og gefa fræðslu til leiðbeiningar fyrir mannkynið.

8. Hindúa telja að það Veda sem þeir söngla, sé minni framsetning á hinum mikla söng náttúrunnar, eða hluta þess. Ég hef áður sagt ykkur að smáatriði kosmosins eru sögð í Vedunum, eins og Pourana heimsspekingarnir settu það fram. Þessar fullyrðingar verðið þið að hafa skilið nægilega vel til að skilja hin fornu rit, og ég hvet ykkur til að skoða það sem sagt hefur verið um þau hér á landi. Veda er líkami Yagna-Purusha og það sem við lærum af þeim, er mikil þekking á Yagna, eða kosmísku þróunarferli. Undanfarin ár hef ég tekið eftir fallegum skrifum um Veda, bæði frá vestrænum sem austrænum rannsakendum, en ekkert sem nálgast hugmyndir Pourana heimsspekinganna.

Þeir heimsspekingar voru uppi þúsundum árum fyrir Krist og helguðu allt sitt líf með miklum meisturum sem höfðu ekki enn hörfað til fjalla undan mengandi áru heimsins, þeir nutu því meiri þekkingar á Vedunum en nokkur núlifandi fræðimaður hefur. Enn hafa nútíma fræðimenn gefið lítið fyrir eldri sjónarhorn á Veda, en meira fyrir afbökun sem erfitt er að skilja. Tökum dæmi af þeirri staðhæfingu að Veda sé eilíf. Mér er til efa ef nokkur hindúi hafi ekki fordæmt þá yfirlýsingu nokkrum sinni um ævina, bölvað Pourana heimsspekingunum sem héldu því fram. En ef fólk áttaði sig á því hvað þeir áttu við með Veda, munu þeir átta sig á að staðhæfingin er eins óhlutdræg eins og það að efni og orka eru eilíf. Með Veda er átt við að söngur er sungin án innihalds textans, því sagt er að Swara, hljómurinn, sé líf Veda.

Við sjáum hve líklegt þetta er ef við íhugum að Veda er sögð vera líkami Yagna-Purusha, (innra líf náttúrunnar) og sem slíkur byggður á samræmdri bylgju sem rís og fellur, sem vinnur í óhlutbundnum Alheimi og hefur skapað allt samræmið sem birtist manninum. Kosmísk þróun er á hverju hinna sjö sviða náttúrunnar, en hreyfingin er óumbreytanleg og færist af einu sviði til annars í samræmi við þroska þeirra. Veda er samin af mörgum möntrum, sem hver er helguð einni kosmískri meginreglu, eða undirþætti hennar, þar sem hver hljóðniður er meira eða minna öðruvísi en aðrir straumar. Því segi ég að Veda sé minni líking hinna ýmsu söngva náttúrunnar. Henni er ekki hægt að eyða, svo lengi sem hið upprunalega er til. Þegar Yuga-hvíldartímabil á sér stað og nýtt mannkyn birtist á hnettinum eftir það, verða athafnir þess á hinu kosmíska sviði í samræmi við tilgang hins nýja Yuga, hluti hins eilífa Veda þarf að vera sett fram fyrir manninn til fræðslu af Yagnum (meisturum), eða Bramhins (fræðimönnum), sem fylgja verkum Yagna-Purusha og sem hafa tekið mannkynið að sér og ekkert Pralaya, hvíldatímabil, getur eytt því.

9. Sumir ykkar kunna að spyrja hvar þessir miklu Yagni Bramhins, meistarar, séu, og svarið er gefið af Parasara í Vishnu-Purana þegar hann lýsir Loka-Loka fjöllunum. Orðið loka-loka merkir hvorutveggja, þekkt og óþekkt. Það er mörkin við bhoo-loka (jörðin) og liggur langt handan þeim sjö sviðum sem náttúran hefur skipt bhoo-loka í. Á því sviði sem við getum kallað efnissvið, starfa hinir miklu Yagnika Bramhins, þeir styðja allan þróunarferil jarðarinnar, bhoo-loka, og Veda er fjársjóður þeirra. Ef þið viljið fá mjög skýra hugmynd um efnið, þá ráðlegg ég ykkur að fylgja þeim kyndli sem kveiktur var fyrir mannkynið af H. P. B. og sem hefur ein leiðbeint ákveðnum mönnum gegnum leyndardóma Pourana hugmyndafræðina. Ef þessi persóna hefði klætt sig í Bramhin klæði og talað til Indlands, hefðum við allir hópast að henni og heiðrað hana, og sökkt okkur dýpra í átrúnaðinn. Hún valdi að forðast þá dimmu afleiðingar og lagði alla áherslu á athafnir og verkin, hugsunarþráðinn í indverskum heila. Vinir mínir, ef þið reynið ekki að skilja hana, og koma verkum hennar á framfæri, vei Karma-Yoga þessa lands og öllum sem valda þessu helga landi að falla í átrúnaðinn.

10. Snúum okkur aftur að innihaldi Veda, það þarf kannski ekki að nefna það, að Vedurnar eru fjórar að tölu, – Rik, -Yagus, -Sama og -Atharva. Þessar eru sagðar úr fjórum munnum Bramha, sem heldur ráð sitt á toppi fjallsins Meru. Ég hef þegar nefnt Bramha sem lifði í lótusi, svo það er nauðsynlegt fyrir þig að vita mismuninn á hinum Bramhas, þó það sé ekki sérstaklega tekið fram í Puranas hingað til að mínu viti. Ég hef þegar upplýst ykkur að Bramha í lótusnum hefur sömu stöðu í okkar sólkerfi og Narayana í alheiminum. Hann er því hin mikla leynd þessa heims og andleg sál þess. Hann er brunnur allra sálna í þessu birtingartímabili hans, og verður ekki skilin nema með stöðugri vinnu í mörg stórtímabil, kalpas. Hann er Atma og þeir sem ná nirvana, eru þeir sem ná inn í ljós þessa Atma, eða ljós logoss sem vinnur í kosmísku efni í sinni fyrstu birtingu. Fjórar* ásjónur Bramha er hin kosmíska ferund sem er séð sem ein, og andi hins birta sólkerfis. Hann er Yagna Purusha þátturinn í birtingu. Hann er sálræna orkan og því kallaður Karya Bramha, eða Bramha athafnanna. Tvær ásjónurnar standa einnig fyrir hærri og tvær fyrir lægri hugarþáttinn (manas) í sjöskiptingu mannsins, eða sólin og tunglið. Yagna-Purusha eða fjórar ásjónur Bramha er þróunarsviðið í náttúrunni er ætlað að skapa hinn mikla ávöxt , ópersónulega lífið, sem er markmið yogans.

11. Fáein orð í viðbót um Veda og svo held ég áfram í Karma-Yoga. Þið sjáið víða í Puranas ritum okkar nokkrar aðgreiningar milli Vedanna þegar ákveðin dulspekileg tákn eru nefnd. Þegar t.d. ákveðnir avatar eru sendir af Vishnu á skilum hinna miklu heimstímabila, lýsa heimsspekingarnir líkama Vishnu sem holdgast, en segja, að ein Veda taki sér bólfestu í hluta líkamans og önnur Veda tekur sér bólfestu í öðrum hluta líkamans og svo framvegis. Jafnvel segir Sri Krishna í 10 kafla Bagavat Gita, að hann sé Sama-Veda á meðal Vedanna, staðhæfing sem er, ef hún er misskilin, dauður bókstafur og leiðir til þess að menn fara að metast um hvaða Veda sé best. Það er því mikilvægt að við köstum dulu yfir allt sem er til þess að draga Vedurnar í dilka. Í fyrsta lagi vil ég minna ykkur á að nafn Vishnu gefur næstum alltaf til kynna Yagna líkamann, eða sálarlíkama Náttúrunnar. Þar sem þróun heimsins er skipt upp í tímabil, stendur Vishnu fyrir komu avatara, sem taka á sig tiltekna líkami og koma á nauðsynlegri aðlögun heimsins , knýja Rakshasas (djöflanna) niður í Patala, eða hyldýpið, og gefa Devunum yfirráðin. Það er allt til aðlögunar sálarlíkamans, sem komið er á af órjúfanlegu kosmísku lögmáli karma. Munum hið sanna orðatiltæki sem þýðir „Vishnu er sannarlega Yagna (hin leyndi eldur)“. Í öðrum hluta Vishnu Purana, sjáum við að aflið í sólinni er sýnt sem þríhliða afl Veda, aflið sem Rik skapar, sem Yajus geymir, og sem Sama eyðir. Rik er því hin skapandi söngur Devanna í sólinni, söngur Yajus nærir og verndar, og söngur Sama er söngur Devanna í sólinni og uppbygging Devanna á tunglinu. Rik er því söngur Devanna, Sama söngur Pitrisa (feðranna), og Yajus söngurinn í milli. Virkni Vedanna er að sjálfsögðu háð hvað við skoðum. Af Pitris, eða Sama í uppbygginga söng þeirra, og Rik sem eyðandi nóta. Hinar þrjár Vedur svara til hverrar þríundar í náttúrunni, og ég mun leita frekari upplýsinga í hinum misskildu Puranas.

* Fjórar ásjónur Bramha tákna fjórar víddir kosmosins, (lengd, breidd, hæð og tíma) og jafnframt áttir, N,A,S,V.